Fugowanie klinkieru. Podpowiadamy, jak fugować klinkier
Dobrze położona, dobrana do koloru i odcienia cegły spoina poprawia estetykę każdej ściany. Żeby jednak spoina wyglądała efektownie, należy nakładać ją fachowo, by uniknąć zabrudzeń i plam rozmazanej zaprawy. Co istotne, fugowanie klinkieru przebiega zupełnie inaczej, niż przy łazienkowych płytkach ceramicznych. Poniżej przedstawiamy porady ekspertów, dzięki którym da się osiągnąć doskonały efekt fugowania.
Fugowanie klinkieru. Na sucho czy na mokro?
Nim szczegółowo omówimy fugowanie klinkieru podkreślmy raz jeszcze, że pracę tę wykonuje się inaczej od spoinowania np. glazury czy gresu. Różna jest już szerokość fugi (tu rekomenduje się spoinę w zakresie aż 8-15mm), ale przede wszystkim nie szkliwiony klinkier jest bardziej podatny na zabrudzenie zaprawą niż szkliwione płytki ceramiczne. Dlatego trzeba pracować starannie, unikając rozmazywania nakładanej masy cementowej. W przypadku zabrudzenia klinkieru zaprawą cementową da się go oczywiście wyczyścić, natomiast jest to dodatkowy, czasochłonny i zupełnie niepotrzebny zabieg, którego w prosty sposób można uniknąć.
Z tego też powodu, nie rekomenduje się fugowania płytek klinkierowych na mokro, które powoduje zabrudzenie lica płytki i konieczność jej czyszczenia. Klinkier fugujemy na półsucho, z wykorzystaniem sypkiej ale wilgotnej masy, rozrobionej z niewielką ilością wody do konsystencji mokrej ziemi. Fugowanie klinkieru na półsucho oznacza pracę z fugą gęsto plastyczną, nierozmazującą się, łatwą do ukształtowania.
Czym i jak fugować klinkier? Materiały i narzędzia
Pytanie, czy można fugować klinkier, prawdopodobnie wynika z tego, że w naszym kraju spoinowanie wykonuje się w zasadzie jednocześnie z murowaniem z cegieł i z wykorzystaniem tej samej zaprawy. Fugowanie klinkieru zwykle nie jest więc całkiem odrębnym etapem prac – jak w przypadku posadzki czy ściany wykładanej kafelkami. Niemniej proces ten wymaga dużej staranności, w tym użycia specjalnej zaprawy do klinkieru, nie zawierającej wapna (bywa ono składnikiem masy uniwersalnej i tej do cegły licowej) oraz kilku specjalnych narzędzi.
Fugowanie klinkieru trzeba poprzedzić przygotowaniem narzędzi: pojemnika na zaprawę, tacki do spoinowania, kielni spoinówek (długiej do spoin poziomych i krótkiej do spoin pionowych) dobranych szerokością do odstępów między cegłami/płytkami. Sam zabieg polega na zgarnianiu z tacki przylegającej krawędzią do muru zaprawy i wciskania jej kielnią spoinówką w przestrzeń między cegłami/płytkami. Finalny kształt spoiny osiąga się po jej wstępnym związaniu kielnią spoinówką lub specjalnym skrobakiem. Na koniec należy całą spoinowaną powierzchnię wyszczotkować w celu usunięcia resztek zaprawy.
Fugowanie klinkieru – praktyczne rady
Jak już wspomnieliśmy, w Polsce zwykle fuguje się klinkier równocześnie z murowaniem z cegieł. Jeśli jednak spoiny mają być wykonane odrębnie – co ma zawsze miejsce w przypadku płytek, należy odczekać min. 7 dni, by klej lub zaprawa związała.
Jak fugować klinkier? Przede wszystkim nie spieszmy się i zadbajmy o właściwą konsystencję zaprawy. To ona jest kluczem do sukcesu. Wypełniajmy przestrzenie między cegłami/płytkami do ich lica – wyprofilowanie oczekiwanego kształtu spoiny będzie prostsze, gdy masę nałożymy z pewnym nadmiarem. Zbędną ilość zbierzemy podczas profilowania spoiny. Jednocześnie pamiętajmy, że o ile w realizacjach wnętrzarskich spoina może być nawet mocno cofnięta, o tyle w przypadku elewacji, ogrodzeń czy obiektów ogrodowych fuga musi być szczelna i najlepiej niemal zlicowana z cegłą lub płytką.
Kształtowanie fug wykonujmy w stałej kolejności – najpierw spoiny poziome, następnie pionowe. A kiedy fuga zwiąże, będziemy mogli cieszyć się efektami dobrze wykonanej pracy.
