Płytki klinkierowe na komin tworzą trwałą okładzinę, która znakomicie chroni i wspaniale zdobi system kominowy. Są wręcz niezastąpione przy remoncie starych kominów, chętnie stosuje się je też przy budowie nowych. Podpowiadamy, dlaczego warto po nie sięgnąć, jakie najlepiej wybrać i jak je przyklejać.
Płytki klinkierowe na komin. Dlaczego warto?
Płytki klinkierowe na kominie prezentują wszystkie zalety techniczne i użytkowe (jedynie poza konstrukcyjnymi), za które w tym m.in. kontekście cenimy cegłę klinkierową. Wypalane są w temperaturze rzędu 1000°C, co daje im niebywałą żaro- i ognioodporność. Mają jednocześnie znikomą nasiąkliwość (4–6%). Są mrozoodporne, a także zupełnie niepodatne na wnikanie brudu oraz na korozję biologiczną (mchy, porosty, grzyby) i chemiczną (kwaśne deszcze, gazy przemysłowe).
Klinkier więc chroni komin przed czynnikami zewnętrznymi i to przez długie dekady – trwałość materiału liczona jest w setkach lat. Co więcej, tak samo długo cieszą oczy jego wielkie walory dekoracyjne. Ponieważ swe różnorodne kolory płytki klinkierowe na komin zawdzięczają przede wszystkim rodzajowi surowca i temperaturze wypału, nie ma mowy o tym, by np. wyblakły pod wpływem dekad operacji słonecznej. A różnorodność barw, faktur oraz kształtów jest tu wprost nieprzebrana!
Płytki klinkierowe na komin. Jakie wybrać?
Zarówno charakter (prosty, nowoczesny, a może stylizowany w duchu historycznym lub rustykalnym), jak i koloryt (od barwy bazowej po ewentualne zróżnicowanie odcieni, cieniowanie albo angobę) płytki klinkierowej na komin należy dobierać w odniesieniu albo do elewacji, albo dachu – dążąc oczywiście do kompozycyjnej spójności całego domu. Warto przy tym pamiętać, że elegancja bazuje zawsze na powściągliwości – świadomym zawężeniu palety zastosowanych efektów wizualnych w danym obiekcie.
Jeśli ściany zewnętrzne, ogrodzenie albo budowle małej architektury ogrodowej zawierają wyraźny wątek klinkierowy, sprawa upraszcza się – najlepiej do niego nawiązać. Jeśli nie, to dobrze, by komin kolorystyką odnosił się do elewacji. Współcześnie też często traktuje się go jako element dachu, jedynie delikatnie odróżniający się odcieniem. Każda z tych dróg postępowania będzie dobra, jeśli doprowadzi do czytelnej konsekwencji estetycznej.
Płytki klinkierowe na komin. Jak montować?
Płytki klinkierowe przykleja się do komina, stosując odpowiednią do tego materiału zaprawę klejową elastyczną mrozoodporną. Dodatkową zaletą jest tzw. zerowy lub minimalny „spływ” zaprawy klejowej. Polega on na tym, że płytka dociśnięta na takim kleju do ściany nie obsuwa się i nie wymaga podparcia. Zarówno w przypadku remontu, jak i budowy, podłoże się gruntuje a następnie wzmacnia siatką zbrojącą zatopioną w kleju do siatki. Między trzonem komina a warstwą płytek często pojawia się warstwa wełny mineralnej lub styropianu. Na takich podłożach także można kleić płytki klinkierowe. Podobnie jak na każdej konstrukcji, rozmieszczenie płytek należy zaplanować tak, by uniknąć nieestetycznych docinek. Grubością warstwy ocieplenia oraz szerokością spoin między płytkami można w rozsądnym zakresie operować, by zapewnić harmonijny układ tych elementów na bryle komina oraz zredukować straty związane z docinaniem elementów na wymiar.
Podobnie jak w przypadku m.in. elewacji, ogrodzeń, murków i ścian wewnętrznych o widocznych narożnikach, sugestywny efekt komina wymurowanego z litej cegły zapewni użycie płytek nie tylko prostych, lecz także narożnikowych. Podobnie jak w przypadku kominów ceglanych tak i tu ważne jest spoinowanie. Najlepiej wykonane w sposób szczelny do lica cegły.
